رفتم مرا ببخش و مگو او وفا نداشت            

راهی به جز گریز برایم نمانده بود             

این عشق آتشین از درد بی امید                  

در وادی گناه و جنونم کشانده بود              

رفتم که داغ بوسه ی با حسرت تو را                

با اشک های دیده ز لب شستشو دهم                  

رفتم که نا تمام بمانم در این سرود                   

رفتم که با نگفته به خود آبرو دهم                

رفتم مگو مگو که چرا رفت ننگ بود                             

عشق منو نیاز تو و سوز و ساز ما            

از خموشی و ظلمت چو نور صبح                            

بیرون فتاده بود به یک باره راز ما